Koszatniczka biała

Koszatniczka pospolita pochodzi z Ameryki Południowej z Chile – jej środowiskiem naturalnym są Andy, gdzie żyje na wysokości około 1200 m n.p.m.

Jeśli chodzi o wygląd tego gryzonia, to w skrócie można powiedzieć, że to połączenie świnki morskiej ze szczurem. Kolory koszatniczek uzyskane w warunkach hodowlanych nadal nie są zbyt popularnie występujące, w przeciwieństwie do naturalnej barwy aguti (szaro-brązowej). I tak możemy dzisiaj spotkać koszatniczkę białą, rudą, piaskową, niebieską czy nawet czarną. Ich brzuch jest jaśniejszy od reszty ciała. Sierść jest miękka i krótka, a cieniowany ogon (o długości 8-15 cm) zakończony jest czarnym pędzelkiem. Duże (około 3-centrymetrowe), ciemne uszy są pozbawione włosów. Wibrysy koszatniczki są długie. Gryzoń jest niewielkich rozmiarów – długość smukłego ciała wynosi 15-20 cm, a waga waha się między 170 a 300 gram. Oczy są duże i czarne. Zwierzę to ma 4 siekacze i 8 zębów trzonowych. Zęby dorosłych osobników zmieniają wraz z wiekiem kolor z białych na pomarańczowe. Zmiana ubarwienia jest naturalną reakcją na zjadanie pokarmu z chlorofilem i nie powinno nas niepokoić.

Płeć koszatniczki można rozpoznać po wielkości zwierzęcia, ponieważ samiec jest większy od samicy. Dodatkowo odległość między ujściem cewki moczowej
a odbytem jest większa u samca.

Ile żyje koszatniczka?

Koszatniczka w naszym domu może dożyć nawet 8 lat! W warunkach naturalnych średnia długość jej życia to zaledwie 3-4 lata. Skąd taka różnica? Odpowiednia pielęgnacja naszego pupila wpływa na jakość i długość życia. Przede wszystkim powinniśmy zapewnić zwierzęciu odpowiednio zbilansowaną dietę, wzbogaconą o niezbędne składniki mineralne i witaminy. Innym istotnym czynnikiem wydłużającym życie jest towarzystwo. Koszatniczki są zwierzętami stadnymi, więc kompani będą nawzajem pozytywnie wpływać na swoje samopoczucie. Nie zapominajmy również o regularnych wizytach u weterynarza, dzięki którym możemy wcześnie wykryć ewentualne problemy zdrowotne. Dodatkowo wyeliminujmy czynniki stresogenne, takie jak nagłe zmiany, hałas czy niesprzyjające warunki życia. Zmniejszymy dzięki temu ryzyko wystąpienia chorób oraz niekorzystne objawy odreagowywania stresu, takie jak wyrywanie sierści czy gryzienie właściciela.

Kosztaniczka: wymagania

Jakie wymgania ma koszatniczka? Poniżej wszystko dokładnie opisujemy.

DIETA KOSZATNICZEK

Żywienie koszatniczek jest kluczową kwestią w temacie odpowiedzialnej hodowli. Odpowiedna dieta zapewni nie tylko energię, ale przede wszystkim zdrowie! Gryzonie
te są roślinożercami i w środowisku naturalnym żywią się trawą, liśćmi, nasionami oraz korąi ziołami. Pokarm musi być pozbawiony cukrów i nadmiaru tłuszczy. Z tego powodu nie wolno podawać im owoców, ponieważ może to doprowadzić do miażdżycy i cukrzycy! Dietę powinny urozmaicać twarde gałązki (np. brzozy, lipy, jabłoni, gruszy czy orzecha włoskiego), które pozwolą na ścieranie zębów. Te gryzonie mogą jeść warzywa, a w szczególności ogórek oraz topinambur. Z ziół możemy podać im m.in.: koper włoski, mniszek lekarski, miętę, rumianek, melisę, pokrzywę lub wrzos.

KLATKA DLA KOSZATNICZKI

Klatka powinna być dostosowana do aktywności gryzonia – jej wielkość to minimum
50×100 cm, żeby koszatniczka miała odpowiednią przestrzeń do ruchu. Nie zapominajmy o zabawkach, które z chęcią będą wykorzystywane do figli. Mogą to być tunele, kołowrotki, hamaki, schodki, kładki oraz drabinki. Możemy co jakiś czas wkładać do klatki miskę z piaskiem, który gryzonie przeznaczą do kąpieli piaskowej. Warto zrobić kryjówkę, żeby nasz pupil miał przytulną przestrzeń do odpoczynku.

HIEGIENA KOSZATNICZKI

Odpowiednia higiena pozwoli uniknąć niektórych chorób. Wnętrze klatki powinniśmy czyścić co najmniej raz w tygodniu, wymieniając żwirek, sianko oraz gałęzie. Do czyszczenia używajmy tylko czystej wody! Pamiętajmy również o usuwaniu resztek zepsutego jedzenia. Co jakiś czas możemy zdezynfekować klatkę, żeby zmniejszyć ryzyko wystąpienia grzybicy oraz alergii.

BEZPIECZEŃSTWO

Aby koszatniczka mogła cieszyć się zdrowiem i długim życiem, musimy zapewnić
jej odpowiednie warunki również pod kątem bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego. Przede wszystkim musimy uniemożliwić ucieczki z klatki, poza którą czyha na zwierzę wiele niebezpieczeństw (jak np. kable podłączone do prądu). Warto zainwestować w klatkę o metalowych drutach lub akwarium z przykryciem. Nie wkładajmy do środka żadnych ostrych i plastikowych elementów. Koszatniczka powinna przebywać w miejscu cichym, niezbyt nasłonecznionym i nienarażonym na przeciągi.

Czy koszatniczki są stadne?

Chcąc zostać właścicielem tego gryzonia, powinniśmy od razu zdecydować się na kilka osobników. W środowisku naturalnym zwierzęta te występują w małych stadach, liczących od 5 do 8 osobników. Na pięć samic przypada zazwyczaj jeden lub dwa samce, ale liczby te są zmienne. Zdarza się, że stado może liczyć nawet kilkadziesiąt osobników! Czy koszatniczka może być sama? Oczywiście, ale musimy być świadomi, że postępujemy wbrew jej naturze, a radość życia zwierzęcia będzie mniejsza – wszak te gryzonie są bardzo towarzyskie i lubią wspólne zabawy. Dodatkowo przebywanie w stadzie zwiększa ich poczucie bezpieczeństwa. Bądźmy też świadomi, że zagrożenie może prowadzić do gryzienia opiekunów w ramach obrony. A czy myszy gryzą ludzi? O tym dowiecie się z innego naszego artykułu.